خطر بی سوادی دانش آموزان در کلاس های درس مجازی/ وقتی اولیاء به جای دانش آموزان درس پس می دهند!
تاریخ انتشار: ۱۶ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۵۷۹۸۲۱
بحران کرونا در زمینه آموزش، دامن گیر دانش آموزانی شده است که تنها به اقتضای سن خود نمی توانند آرام و با توجه پای کلاس درس مجازی بنشینند، بستر ضعیف اینترنت، هزینه های گزاف خرید بسته برای خانواده ها، شبکه شادی که بستر مناسبی ندارد و اولیایی که نگران آینده مبهم تحصیلی فرزندان خود هستند مشکلات این روزهای خانواده ها است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از 8دی، در روزهای کرونایی حال و هوای منازلی که فرزند دانش آموز دارند، متفاوت است، اعضای خانواده پا به پای دانش آموز درگیر خرید بسته های اینترنت ضعیف اما گران، انجام تکالیف یا تاکید و تشویق بر درس خواندن دانش آموزان هستند.
با برچیده شدن بساط کرونا، روزهای سختی بویژه برای دانش آموزان و جامعه آموزش و پرورش در پیش داشتیم، دانش آموزانی که در واپسین روزهای نیمه اول سال تحصیلی شاید به اندازه یک ماه معمولی در سال را درس نخوانند و با کتاب های خود هنوز غریبه هستند. البته هستند معلمانی که در این دوران سخت تحصیل پا به پای دانش آموزان می آیند تا بتوانند حق معلمی را به جا آورند.
احمد هدایت پناه کارشناس آسیب های نظام آموزشی و پژوهشی در گفتگو با خبرنگار 8دی، درباره سطح کیفیت آموزش مجازی دانش آموزان در دوران کرونا اظهار کرد: میزان کیفیت آموزش مجازی قابل اندازه گیری نیست و در مجموع دانش آموزان در صورت علاقه، انگیزه و داشتن امکانات نسبت به فراگیری علم ودانش، درهر شرایطی چه حضوری و چه مجازی برای رسیدن به مقصود خود می بایست تلاش کنند.
بهبود زیرساخت اینترنت در جلب رضایت دانش آموزان و معلمان
وی با اشاره به عدم نارضایتی بخشی از دانش آموزان از برنامه شاد و وضعیت اینترنت که نقش اساسی در آموزش مجازی را دارد افزود: با توجه به شیوع ویروس کرونا استفاده از روش مجازی انتخابی مطلوب است اما با کمی تغییر در زیرساخت ها میتوان این شرایط را بهبود بخشید.
کارشناس آسیب های نظام آموزشی و پژوهشی در تشریح نقاط قوت برنامه شاد گفت: سادگی تدریس در محیط شبکه ای، امکان استفاده از منابع مختلف الکترونیکی در آموزش، امکان آموزش در هر زمان و مکان، تکرار مفاد آموزشی به دفعات مورد نیاز، افزایش انگیزه تحصیلی دانش آموزان به دلیل پویا بودن فضای کلاس مجازی از طریق پرسش و پاسخ بخشی از محاسن برنامه شاد است.
هدایت پناه ادامه داد: در مجموع شبکه شاد برای آموزش الکترونیکی همه دروس مناسب نیست و از طرفی منجر به کاهش انگیزه تحصیلی دانش آموزان به علت دوری از اجتماعات دانش آموزی و کاهش میزان یادگیری آنها به علت دوری از محیط مدرسه و معلمان میشود.
هزینه های گزاف، آسیب های اجتماعی و جسمانی یادگار آموزش مجازی
وی در ادامه با اشاره به معایبی که در نتیجه آموزش مجازی برای دانش آموزان بروز پیدا می کند افزود: عدم ارتباط رو در روی معلم و شاگرد، در اختیار نداشتن آزمایشگاه، کارگاه های عملی، کتابخانه، کاهش فعالیت های جسمانی و فعالیت های اجتماعی دانش آموزان و بویژه افزایش هزینه های جانبی برای دانش آموزان و معلمان نظیر هزینه گوشی و اینترنت از جمله آسیب هایی است که آموزش مجازی از خود به جای گذاشته است.
وی با تاکید بر اینکه آموزش و ادامه تحصیل دانش آموزان بخش جداناپذیر از جامعه است بیان کرد: با توجه به امکانات و زیرساخت های موجود مسئولان، معلمین بویژه در سطح ابتدایی و متوسطه و اولیاء با تمام توان برای حرکت دانش آموزان در تلاش هستند.
حضور معلمین با رعایت پروتکل های بهداشتی برای رفع نواقص درسی
هدایت پناه خاطرنشان کرد: علاوه بر روش های فعلی، بهتر بود آموزش پرورش آزادی عمل بیشتری در اختیاز مناطق ومدارس قرار می داد تا در صورت لزوم و بصورت موردی معلمان پایه های اول ودوم ابتدایی بصورت حضوری با رعایت پروتکل های بهداشتی مشکلات تحصیلی دانش آموزان را رفع کنند.
استفاده از سی دی آموزشی معلمان بجای مصرف اینترنت
کارشناس آسیب های نظام آموزشی و پژوهشی در اختیار قرار دادن CD تدریس معلمان را یکی از روش های مناسب جهت استفاده کمتر از اینترنت عنوان کرد و افزود: در اختیار قرار دادن فیلم تدریس معلمین به صورت CD به دانش آموزان باعث استفاده کمتر آنها از تبلت، گوشی و اینترنت میشود و در نتیجه هزینه اقتصادی کمتری در پی خواهد داشت.
وی با اشاره به عدم شرایط اقتصادی مناسب خانواده ها در تامین گوشی و هزینه اینترنت گفت: زیرساخت های مناسب اینترنتی و وضعیت اقتصادی موارد غیرقابل انکار و تاثیرگذار آموزش محصلان در خانواده است.
سال آینده با سیلی از دانش آموزان بی سواد مواجه می شویم!
معاون یکی از مدارس ابتدایی رشت نیز در گفتگو با خبرنگار 8دی با بیان اینکه سال آینده با سیلی از دانش آموزان بی سواد مواجه خواهیم بود اظهار کرد: آموزش مجازی دانش آموزان و استفاده از برنامه ضعیف شاد باعث بیسوادی دانش آموزان شده است.
وی با بیان اینکه خود پدر دو دانش آموز است و عملا همسر وی بجای بچه ها سر کلاس شاد حضور دارند افزود: بعنوان معاون مدرسه شاهد هستم که معلمان تمام تلاش خود را میکنند و کم کاری از جانب آنها صورت نمیگیرد، دانش اموزان درس نمیخوانند و این اولیاء هستند که در شاد درس پس میدهند.
حضور۹۰درصدی اولیاء دانش آموزان در برنامه شاد
این معاون مدرسه با اشاره به حضور۹۰درصد مادران در برنامه شاد گفت: امسال اکثر دانش اموزان بویژه در مقطع ابتدایی بیسواد هستند و اگر طبق قوانین اموزش پرورش از آنها امتحان گرفته شود و ارزیابی شوند ۹۰درصد تجدید می اورند.
وی با تاکید بر لزوم کمک آموزش و پرورش به مدارس در تامین مواد ضدعفونی بیان کرد: با در اختیار قرار دادن مواد ضدعفونی و ماسک می توان شرایطی ایجاد کرد که دانش آموزان بخصوص در مقطع اول و دوم ابتدایی با رعایت پروتکل های بهداشتی برای رفع مشکل درسی در مدرسه حضور پیدا کنند.
این معاون مدرسه با بیان اینکه اگر تعلل شود با نسل بیسوادی از دانش آموزان مواجه خواهیم شد افزود: اولیای دانش آموزانی که هردو شاغل هستند در فشار بیشتری هستند زیرا از وضعیت فرزند خود بی اطلاع هستند و تعدادی هم اقدام به گرفتن معلم خصوصی می کنند.
ماهی ۱۶۰هزار تومان هزینه بسته اینترنت برای شادی که بالا نمی آید!
مریم قلیزاده اولیاء یک دانش آموز مقطع ششم ابتدایی در گفتگو با خبرنگار 8دی درباره وضعیت این روزهای دختر دانش آموز خود اظهار کرد: دخترم از آن دسته از بچه هایی است که به شدت مدرسه را دوست دارد، با وجود اینکه دلتنگ مدرسه و دوستان خود است اما هرروز صبح با اشتیاق بیدار می شود و در کلاس مجازی مدرسه حضور پیدا می کند.
وی درباره برنامه شاد و فشار اقتصادی حاصل از آموزش مجازی گفت: حدودا هفته ای ۴۰هزار تومان و ماهی ۱۶۰ هزار تومان بسته اینترنت برای دخترم میخرم، از طرفی برنامه شاد بالا نمی آید و فقط باعث هدر رفتن وقت، انرژی و هزینه می شود.
نمی دانم پسرم در اتاق با گوشی درس می خواند یا بازی می کند!
فاطمه عبدی مادر یکی دیگر از دانش آموزان در گفتگو با خبرنگار 8دی با گلایه از وضعیت آموزش مجازی اظهار کرد: سعید پسرم کلاس چهارم است، صبح ها یک سلام و صبح بخیر برای حضور و غیاب می گوید و گوشی را به من می دهد و می خوابد!
وی ادامه داد: با هر ترفندی نمیتوانم پسرم را راضی کنم که درس بخواند، گوشی را به بهانه درس خواندن به اتاق می برد ولی نمیدانم درس میخواند یا بازی میکند! نمیخواهم با دعوا و قهر در شرایطی که امکان دیدن دوستانش را ندارد باعث ناراحتی پسرم شوم، ولی ایکاش مسئولین، مشاوران و یا هرکسی که این مسئله مربوط به او می شود راهی پیش پای ما اولیا ء بگذارد که بدانیم چگونه بچه ها را تشویق به درس خواندن کنیم.
به گزارش 8دی، بحران کرونا در زمینه آموزش، دامن گیر دانش آموزانی شده است که تنها به اقتضای سن خود نمیتوانند آرام و با توجه پای کلاس درس مجازی بنشینند، بستر ضعیف اینترنت، هزینه های گزاف خرید بسته برای خانواده ها، شبکه شادی که بستر مناسبی ندارد و اولیایی که نگران آینده مبهم تحصیلی فرزندان خود هستند مشکلات این روزهای خانواده ها است.
انتهای پیام/منبع: دانا
کلیدواژه: دانش آموزان دانش آموزان دانش آموزان دانش آموزانی آموزش مجازی خانواده ها برنامه شاد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۵۷۹۸۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نسخهپیچی و ممنوعیتهای عجیب به سبک دهه ۶۰ در مدارس دخترانه | دانشآموزان را لجباز نکنید!
روزنامه هم میهن در گزارشی به قلم شادی مکی به سختگیریهایی که در برخی مدارس میشود پرداخت و همچنین رفتار مدیران و معاونان را در این مدارس مورد بررسی قرار داد: در مدارس چه میگذرد؟ مدیران، مشاوران و معاونان چگونه با دانشآموزان تعامل میکنند؟ اینها پرسشهای مهمی است که دانشآموزان، مدیران و کارشناسان آموزشی به آن پاسخ میدهند. دانشآموزان میگویند که هنوز کیفهایشان را برای پیدا کردن سیگار، آینه، لوازم آرایش و گوشیهای تلفنهمراه میگردند و در این پروسه فشار زیادی به آنها وارد میشود. هنوز اندازه و رنگ موی دانشآموزان دختر در کانون توجه است. هنوز رفتوآمدها کنترل میشود. با پسران رفتارهای نادرست میشود، برایشان جلسههای توجیهی برگزار میکنند و در این وضعیت دانشآموزان متولد دهههای ۸۰ و ۹۰ که زیربار مدرسهداری با سختگیریهای دهه ۶۰ نمیروند، لجبازتر شدهاند.
کارشناسان آموزشی میگویند که با نسخههای قدیمی و تاریخ انقضا گذشته نمیشود با این دانشآموزان تعامل کرد. به گفته این کارشناسان، هنجارهای نوجوانان امروز بهتبع تحولات رخداده در جهان و در کشور تغییر کرده است. رفتارهایی مانند بازرسی کیفها که نسلهای دهههای ۵۰ و ۶۰ هم با آن سر ناسازگاری داشتند، امروز نمیتواند راهی برای تعامل با نوجوانان باشد. تنها نتیجه این رفتارها، احساس انزجار و تنفر نسبت به ارزشها و قوانین است. کارشناسان میگویند که نسل جدید، زور و اجبار را نمیپذیرد و برای پذیرش یک مسئله ابتدا باید اقناع شود و بعد از آن حق انتخاب داشته باشد.
هنوز «آینه» ممنوع است
دانشآموزان مقطع متوسطه گلایه فراوان دارند؛ گلایه آنها از برخوردهای سلیقهای است. کیانا یکی از دانشآموزان کلاس نهم است که میگوید: «مسئولان مدرسه، اول سال تحصیلی برای بچهها جلسهای برگزار کردند و درباره همین مسائل با ما حرف زدند. آنها گفتند اگر بچهها پیرسینگ یا هر وسیله دیگری که با استایل دانشآموزی تطابق ندارد، همراهشان دارند محترمانه تحویل دهند. اما کسی اینکار را نکرد.
درحالحاضر وقتی مسئولان مدرسه چنین وسائلی را دست بچهها ببینند با بیاحترامی، خشونت و استفاده از الفاظ رکیک میگیرند. گاهی هم خانوادهها را صدا میکنند. بچهها هم وقتی این رفتارها را میبینند بیشتر لجبازی میکنند.»
کیانا میگوید که فضای مدرسه شاد نیست؛ هیچ اقدامی از سوی مسئولان مدرسه برای شاد کردن فضا صورت نمیگیرد و حتی گاهی به آنها فشار وارد میکنند: «مثلاً ما را مجبور میکنند در بعضی از جشنوارههای مناسبتی شرکت کنیم که این موضوع ما را آزار میدهد. چرا باید برخلاف خواستهمان در جشنواره، جشن و مناسبتی مشارکت کنیم. درحالیکه در مسائل مهمتر به خواستههای ما توجه نمیکنند.»
او ادامه میدهد: «مثلاً ما بهعنوان دانشآموزان پایه نهم که در مقطع حساسی هستیم و امتحان نهایی داریم، نیمی از سال بهدلیل بارداری یا حوادثی که برای معلمانمان رخ داد، کلاس نداشتیم و وقتی به این موضوع اعتراض کردیم و درخواست دادیم تا معلم جایگزین برایمان بگذارند، اصلاً به خواستهمان توجه نکردند. همه اینها درحالیاست که توجه به مدل موی دانشآموزان یا همراه داشتن انگشتر و گردنبند و آینه، برای آنها مهمتر از تشکیل کلاس و داشتن معلم است.»
محمد، دانشآموز کلاس دهم است و میگوید که رفتار مسئولان مدرسه با آنها خوب نیست. گاهی کیف بچهها را میگردند تا شاید گوشی پیدا کنند، اما این کارها نتیجه معکوس دارد. کیف دانشآموزان حریم شخصی آنهاست. او درباره علت لجبازی بچهها با مدیر و مسئولان مدرسه میگوید: «گاهی برای سادهترین مسائل به آنها ناسزا میگویند و توهین میکنند. این کارها باعث لجبازی دانشآموزان میشود.»
تکرار سختگیری دهههای قبل
حالا در کنار ماجرای کشیدن سیگارهای الکترونیک و برخورد مسئولان مدرسه، گشتن و بازرسی کیف دانشآموز در مدرسه که در دهههای گذشته هم رایج بود، آیا میتواند راهکاری مناسب برای برخورد با دانشآموزان و حفاظت از آنها باشد؟ سوالی که تیموریان به آن پاسخ میدهد: «این رفتارها جز ایجاد تنفر و انزجار، نتیجهی دیگری ندارد. کیف دانشآموز حریم شخصی اوست؛ اتفاقی که برای نسلهای دهه ۵۰ و ۶۰ افتاد و آنزمان هم مورد اعتراض بچهها بود، چرا باید تکرار شود. به نظر میرسد نیاز به یک آموزش همگانی برای تعامل با نسل نوجوان داریم. بهجای بازرسی بچهها و ایجاد اضطراب و خشم در آنها باید فرهنگسازی کرد، باید زیربنای تربیتی جامعه و بعد مدارس را درست کرد، سپس سراغ دانشآموز رفت.»
این جامعهشناس معتقد است که امروز هزاران مسئله مهمتر از موضوع حجاب در جامعه وجود دارد: «فرهنگسازی با زور و خشونت انجام نمیشود. این نسل متفاوت از نسلهای گذشته فکر میکند و هنجارهایش در بسیاری از موارد تغییر کرده است. با زور و فشار نمیتوان مسئلهای را به او تفهیم کرد.»
این کارشناس آموزشی تاکید میکند که ساختار اجتماعی و سیاسی روی جامعه تاثیرگذار است و بخشی از والدین هنوز از ساختار سیاسی و اجتماعی تاثیر میپذیرند بههمیندلیل نسل جوان نه والدین خود را قبول دارد و نه ساختار سیاسی، مذهبی و اعتقادی را: «وقتی دانشآموزان نمیتوانند توسط والدین، ساختار خانواده و مدرسه ارضای روحی و روانی شوند، به فضاهایی مراجعه میکند که ساختارهای اشتباه و ناامنی برایشان دارد.»